Ψάχνοντας στο μπαούλο της μάνας του ,κυρά Λόπης,ο Πάνος -Μάντζαρης (ταχυδρόμος ) ανακάλυψε ένα έγγραφο -ντοκουμέντο του 1917.
Απορημένος από το θέμα άρχισε να το ερευνά αλλά μάταια,διότι κανείς δεν γνώριζε τι είχε συμβεί τότε ,και οι κάτοικοι του νησιού λοιμοκτονούσαν ,τόσο ώστε να κάνουν έκλειση βοήθειας στις αρμόδιες αρχές για λίγη τροφή.
Ετσι παραχωρεί στο site μας το χειρόγραφο,το οποίο,θα το αποδώσουμε και μεταφρασμένο.Οποιος γνωρίζει κάτι σχετικό ας το καταθέσει στην ιστοσελίδα μας.Θα είναι πολύ ενδιαφέρον .
Το κείμενο λέει……
–Πρός τον πρόεδρο της κοινότητος Βαθέως,ενταύθα και δια αυτού όπου δει.
Λαμβάνομεν την τιμή κύριε πρόεδρε,ινα αναφέρομεν υμίν,ότι καθώς και σείς ιδίοις όμμασι βλέπετε,μαστιζώμεθα.δεινός υπό της πείνας,και ότι οι πλειστοι εξ υμών,έχομεν περί τας δέκα ημέρας όπου προσπαθούμεν να θρέψομεν τας οικογενείας μας,δια χόρτον,και σας παρακαλούμεν όπως αναφέρειτε τούτο εις την αρμοδίαν αρχήν,μήπως αύτη φροντίσει και μας χορηγήσει μικράν τινά ποσότητα σίτου η αραβισίτου και ούτο φροντίσει αύτη και έρθει αρωγός πρός ημάς τους εγκαταλελειμμένους πανταχόθεν ινα μην αποθάνομεν εκ πείνης.—
Ακολουθούν 80 υπογραφές κατοίκων της κοινότητας Βαθέως στη οποία ανήκε τότε και το Κατωμέρι.
Η κοινότητα Βαθέως –πρώην Ταφίων–
ανήκε στη επαρχία Λευκάδος ,Νομού Κερκύρας..
Από το ντοκουμέντο προκείπτουν τα παρακάτω ερωτηματικά.
Υπήρξε τότε λοιμός στο Μεγανήσι και τι τον προκάλεσε; Από όσο γνωρίζουμε το Μεγανήσι δεν στερούνταν τροφής τουλάχιστον .Ηταν ψαράδες ,είχαν ελιές, ήταν βοσκοί και είχαν ζώα.Εσπερναν σιτάρι και έβαζαν αμπέλια.Τι είχε συμβεί τότε και τους ανάγκασε να τρέφονται μόνο με χόρτα;
Επίσης αναφέρει ότι η κοινότητα Βαθέως ήταν πρώην Δήμος Ταφίων.Σε έγγραφο που ακολουθεί παρακάτω φαίνεται ότι το 1951 υπάρχει πάλι ο δήμος Ταφίων.Πώς μπορεί να εξηγηθεί αυτό;
Πρώτη Δημοσίευση: Παλιό Meganisi News
Meganisi Life 
Εξ αιτίας του αποκλεισμού του νησιού από το συμμαχικό στόλο, οι κάτοικοι της Λευκάδος και του Μεγανησίου από το 1916 έως τις 9 Μαΐου 1917 υπέστησαν τα δεινά μιας πολιορκίας. Τα λίγα τρόφιμα πού υπήρχαν στην αγορά και στα σπίτια των αγροτών, το σιτάρι προ πάντων, γρήγορα εξαντλήθηκαν και οι κάτοικοι του νησιού δοκίμασαν φοβερό λιμό με θανάτους και αγωνία. Ήταν μέρες τραγικές που οι παλιότεροι Λευκαδίτες τις θυμούνται ακόμα και μιλούν για τον «αποκλεισμό».
Στις 9 Μαΐου 1917 ο σύμμαχοι με απόβαση πεζικών δυνάμεων, πού αποτελούνταν από Σενεγαλέζους, στη θέση «Λυγιά» τής ανατολικής Λευκάδος και υπό την προστασία γαλλικών πολεμικών πλοίων κατέλαβαν τη Λευκάδα, όπου εγκαταστάθηκαν νέες αρχές, και η παράταξη των βενιζελικών απέδωσε τα ίσα στους «βασιλικούς.
Αυτά αναφέρονται σχετικά με εκείνη την περίοδο από τον Π.Γ. Ροντογιάννη στην Ιστορία της Νήσου Λευκαδας, Αθηνα 1980.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!